Ukraina, Rosja czy Tatarzy. Nowa Kalifornia? Czyj jest półwysep Krymski? Czemu "Chruszczow oddał Ukrainie Krym?" Tatarzy krymscy krzyczą z żalem, Krym, to ich starodawny dom, z racji wielowiekowego panowania na tej ziemi. Rosjanie zaprzeczają. Krym to Rosja, jest nierozłącznie związany z ruską historią i wiarą. Ukraińcy twierdzą inaczej, Krym jest podstępnie ukradziony, wbrew prawu i umowom. Jak rysuje się ta opowieść, na tle faktów historycznych...
Co powie kijów na tą historie?

błagam zabierzcie z powrotem tych jebanych imigrantów



Serio to Papież Franciszek błaga prezydenta Sudanu Południowego oraz lidera opozycji, aby znów nie wywołali wojny

Japończycy mieli rozmach. Budowali największe i najdziwniejsze okręty na świecie.
Wybudowali największy pancernik Yamato - który nie przetrwał wojny.
Skonstruowali też największą łódź podwodną, która była jednocześnie lotniskowcem. Przewoziła ona samoloty i umożliwiała ich start.



Osiągi okrętu I-400 nie były może oszałamiające pod względem zanurzenia (ok 100 metrów), manewrowności, która była utrudniona, czy prędkości (12kmh pod wodą).
Podwodny lotniskowiec posiadał jednak potężne uzbrojenie, bo aż osiem wyrzutni torped, działo kalibru 14cm i 10 działek 25mm (w tym 3 potrójne!), a do tego był w stanie zabrać na pokład bombowce.

Na zdjęciu Ina Benita, polska aktorka okresu międzywojennego z synami Tadeuszem (ur. 1944) i Janem (ur. 1950) w 1959. Do ubiegłego roku powszechnie uważana za ofiarę powstania warszawskiego wraz z synem Tadeuszem (wtedy 4 miesiące), według jednej z relacji miała utonąć w jednym z kanałów, jednak relacje dwóch niezależnych rodzin (przyrodniego brata Tadeusza z Austrii oraz syna Tadeusza z USA łącznie z bogatą dokumentacją źródłową) potwierdziły, że Ina przeżyła wojnę i nie chciała za wszelką cenę siedzieć pod butem czerwonej zarazy powoli opanowującej nasz kraj, zamiast tego wyemigrowała do Niemiec, następnie do Francji, Maroka i ostatecznie do USA, gdzie zmarła w 1984 w wieku 72 lat.

Gubiąc się w odmętach youtube, znalazłem dosyć ciekawy materiał o pieskach w armii rzymskiej.

Oba ataki miały miejsce we wschodnim rejonie Deir Ezzor, w dniu 12 lutego 2019 roku:

Mało znana historia bombardowań zakładu IG FARBEN w Oświęcimiu.

Jestem za wojną a nawet przeciw. Wolałbym żeby to politycy na wojenki jeździli. Chciał bym zobaczyć ich truchłą i miny ich bliskich. Chuj im w potylice!

Gdy grasz za dużo w Counter Strike, a później wyślą cię na prawdziwą wojne

Ze względu na gwałtownie pogarszające się warunki wojenne w Niemczech w ostatnich miesiącach II wojny światowej, RLM (Reichs Luftfahrt Ministerium, lub po polsku: niemieckie Ministerstwo Lotnictwa) wydało specyfikację dla projektu myśliwca, do którego produkcji użyto by minimum strategicznych materiałów, byłby odpowiedni do szybkiej masowej produkcji i wydajnością dorównywałby najlepszym maszynom tamtych czasów. Ten nowy myśliwiec musiał również ważyć nie więcej niż 2000 kg (4410 funtów), mieć maksymalną prędkość 750 km / h (457 mph), minimalny czas lotu 30 minut, odległość startową 500 m (1604 ') i musiał być przystosowany do użycia w nim turbodoładowanego silnika BMW 003. Projekt znany jako Volksjäger, został wydany w dniu 8 września 1944 roku dla firm Arado, Blohm & Voss, Fiesler, Focke-Wulf, Junkers, Heinkel, Messerschmitt i Siebel.



Chociaż nie wybrano do przedstawienia wzoru, Horten Brothers wymyślił model Ho X (10) spełniający specyfikacje określone przez RLM. Korzystając z podobnej koncepcji, nad którą pracowali ze swoim latającym skrzydłem Horten IX (Ho 229), Ho X miał być zbudowany z rur stalowych pokrytych panelami ze sklejki w środkowej części, z zewnętrznymi sekcjami zbudowanymi z dwuwarstwowych drewnianych belek pokrytych sklejką. Skrzydło zawierało dwa "łamania", około 60 stopni przy nosie, zwężające się do 43 stopni w kierunku skrzydeł. Kontrola nad maszyną miała być zapewniona przez kombinowane lotki na końcówkach skrzydeł. Pojedynczy silnik odrzutowy BMW 003E o sile ciągu 900 kp mieścił się z tyłu samolotu, zasilanego dwoma wlotami powietrza po obu stronach kokpitu. Jedną z zalet tego projektu było to, że można było zastosować różne silniki odrzutowe, takie jak Heinkel-Hirth He S 011 o sile ciągu 1300 kp, który miał zostać dodany później po zakończeniu jego rozwoju. Podwozie miało być w układzie trzykołowym, a pilot siedział w kabinie ciśnieniowej przed komorą silnika. Uzbrojenie składało się z pojedynczej armaty MK 108 30 mm (lub pojedynczej armaty MK 213 30 mm) w dziobie i dwóch karabinów maszynowych MG 131 13 mm, po jednym w każdym ze skrzydeł.



Aby wyznaczyć środek ciężkości pod różnymi kątami odkształcenia, zbudowano modele w skali z rozpiętością skrzydeł 3,05 m (10 stóp). Pełnowymiarowy szybowiec również był w budowie, ale nie został ukończony przed końcem wojny. Dalszy rozwój polegałby na dodaniu silnika tłokowego Argus As 10C o mocy 240 KM w konfiguracji popychacza, a następnie mocniejszego Heinkela-Hirtha He S 011 o nacisku 1300 kp. Z powodu zakończenia działań wojennych w 1945 roku, Horten Ho X nie został ukończony.