Na rozmowie kwalifikacyjną przychodzi czerech gości,
przychodzi babka z pytaniami i pyta po kolei:
-ile to jest 2 x 2?
pierwszy mówi cztery
-źle, następny, ile to 2 x 2?
drugi lekko speszony, kombinuje i mówi że może pięć?
-źle, następny, ile to 2 x 2?
gość się drapie po głowie, no jak nie 4 i 5 to może 3?
-źle, pan ostatni, ile to 2 x 2?
-a ile ma być?
-witamy w pracy

Przeczytałem dzisiaj pewien post na onecie i całkiem mądrze facet mówi, myślałem, że się tym z Wami podzielę.

"~polski prezes : Poradnik dla poszukujących pracy...

Zacznijmy od tego, że 90% pracodawców to oszuści. Konflikt interesów jaki występuje w relacji pracodawca-pracownik jest źródłem problemu. Tylko idealiści próbują wymyślać różnorakie humanistyczne teorie o wspólnocie interesów, o rozwoju osobowości poprzez pracę, zaspokajaniu potrzeb, samorealizacji, i inne tego typu dyrdymały. Praca jest koniecznością, bo aby żyć nie wystarczy oddychać – trzeba też jeść. W istotę pracy wpisany jest wysiłek, a motorem napędowym podejmowanych w tym zakresie działań jest zwyczajna ludzka chciwość, chęć posiadania, dominacji i władzy. Kluczowym momentem dla przyszłych relacji obydwu stron jest czas negocjacji warunków zatrudnienia. Polecam wszystkim pracownikom, aby ten proces przeprowadzić dokładając należytej staranności, unikać pośpiechu i pochopnych decyzji, o ile to tylko możliwe wyłączyć z tej fazy rekrutacji procesy emocjonalne i chęć zrobienia komuś na złość /np. dotychczasowemu pracodawcy/. W interesie przede wszystkim pracownika jest to, aby zasady świadczenia pracy i wynagradzania za nią były maksymalnie proste i przejrzyste. Pracodawca z reguły o to nie dba, wręcz w jego interesie jest je zagmatwać, aby potem móc dokonywać dowolnych interpretacji, naginać je lub bez twojej zgody zmieniać. Tak więc jeśli chcesz na dłużej pozostać w firmie i mieć przy tym dobre samopoczucie, a wraz z tobą twoja rodzina, przyjaciele i znajomi, posłuchaj kilku sprawdzonych rad:

1.Nie bierz nigdy pierwszej lepszej pracy, nawet jeśli od jakiegoś już czasu jesteś bezrobotny i kończą ci się środki do życia. Niejednokrotnie przypadkowy wybór przekreśla karierę zawodową i zatruwa całe twoje życie osobiste.

2.Nie gódź się nigdy na pracę za ochłapy, za najniższą stawkę pod dyktat pracodawcy, nawet na okresie próbnym. Mów jasno i wyraźnie ile chcesz zarabiać i jeśli pracodawca nie chce spełnić twoich oczekiwań zdecydowanym „nie” zakończ negocjacje. Bardzo częstym trikiem jaki stosują pracodawcy jest oferowanie wynagrodzenia „na początek”, a potem zobaczymy. Najczęściej po okresie próbnym stawka jest taka sama jak na początku /niekiedy taka sama pozostaje aż do końca zatrudnienia w danej firmie/, ty nie masz dokąd wrócić bo w byłej pracy zdążyli już kogoś zatrudnić, a znaleźć nową pracę wcale nie jest łatwo. Dowiadujesz się przy tym, że jako pracownik jesteś beznadziejny, ale pomimo to firma zatrudnia cię dalej. Dlaczego? Przecież żadna firma nie jest instytucją charytatywną, a żaden biznesmen filantropem. Po prostu: jesteś tani! Ktoś przecież musi pracować na te bryki z paką i na egzotyczne wakacje trzy razy w roku. Dodatkowo twoja pozycja negocjacyjna jest już dużo słabsza niż na początku. Musisz być bardzo ostrożny, aby swoimi żądaniami nie urazić pracodawcy. On będzie ci dawał do zrozumienia, że chcesz go oskubać, a przecież firma ma takie duże koszty i nie stać go na podwyżkę. To nic, że właśnie buduje dom dla córki, drugi na handel, a syna wysłał na zagraniczne studia. Do tego „jest kryzys i może wkrótce będą zwolnienia”. W związku z tym siedzisz cicho i ani mrukniesz.

3.W negocjacjach zawsze zachowuj godną postawę, miej poczucie własnej wartości, spraw aby pracodawca traktował cię jak współpracownika w interesach, dzięki którego pracy może osiągnąć sukces. Miej świadomość tego, że on potrzebuje ciebie co najmniej tak bardzo jak ty jego. W innym przypadku zatrudniłby żonę, rodzinę, albo dymał sam. Miej poczucie, że tak naprawdę to ty jesteś pracodawcą, ty sprzedajesz swoją pracę, a on jest pracobiorcą, on twoją pracę kupuje tak jak w sklepie. Ty ustalasz cenę za swój „towar”, a on ją tylko akceptuje i płaci. Jeśli się mu nie podoba, zawsze może iść do innego „sklepu”. Jest przecież wolny rynek i konkurencja. Nie pozwól mu jednak wyjść z towarem i zapłacić tyle ile się j e m u podoba.

4.Nie pozwól zwieść się swoim marzeniom o pracodawcy idealnym, dobrodusznym, jowialnym, luzaku, takim z którym tylko konie kraść. O pracodawcy partnerze, powierniku i przyjacielu. Wielu z nich przyjmuje tylko taką pozę, aby pozyskać cię do swojej firmy.

5.Wszystkie ustalenia z pracodawcą muszą się znaleźć w umowie o pracę, bez dwuznaczności. Przede wszystkim nie zgadzaj się pracować na czas określony dłużej niż 3 miesiące. Po to jest okres próbny aby cię pracodawca mógł dobrze poznać, ocenić twoje kwalifikacje i przydatność dla swojej firmy. Jeśli jest niezadowolony rozstańcie się, jeśli chce abyś dalej pracował wówczas żądaj umowy na czas nieokreślony /ten postulat musisz jasno sprecyzować na rozmowie kwalifikacyjnej/.

6.Zanim złożysz wypowiedzenie w dotychczasowej pracy koniecznie podpisz list intencyjny z nowym pracodawcą. Ustal w nim termin rozpoczęcia pracy, stanowisko, wysokość , składniki i zasady wynagrodzenia. Wszystko po to, abyś nie został na lodzie. Jeśli masz np. 3 miesięczny okres wypowiedzenia to wiedz, że przez ten czas wiele może się zmienić u twojego przyszłego pracodawcy, może zmienić się koniunktura, może zmienić się strategia dalszego rozwoju firmy np. poprzez redukcję zatrudnienia, może w tym czasie zostać zwolniony menedżer, który obiecał cię zatrudnić, a jego następca nie będzie chciał o tobie nawet słyszeć. List intencyjny lub zawarta umowa o pracę pomoże ci w razie niepowodzenia dochodzić roszczeń. W przeciwnym razie kiedy po 3 miesiącach zadzwonisz do swojej nowej pracy z pytaniem kiedy masz rozpocząć , możesz usłyszeć że „nie mogliśmy na Pana tak długo czekać” i że „nowa osoba już pracuje”.

7.Nigdy nie zgadzaj się na premie uznaniowe. Premia musi być wpisana na umowie o pracę i wyrażona konkretną kwotą lub procentem czegoś tam co tak naprawdę zależy tylko od ciebie, a nie np. od pana Józka, albo całej firmy razem wziętej, włącznie z portierem. Wtedy znajdzie się co najmniej tysiąc powodów, aby cię oszukać.

8.Wyrażaj zgodę tylko na premie miesięczne. Niech nie interesują cię premie kwartalne, roczne i tym podobne gruszki na wierzbie. Jasno sprecyzuj termin wypłaty premii miesięcznej /najlepiej zaraz po zakończeniu miesiąca/. Dlaczego tak. Otóż nasi mili oszuści zwykle wypłacają premie z dużym opóźnieniem, aby cię trzymać w szachu. Wychodzą z założenia, że jeśli odejdziesz z pracy oni nie wypłacą ci premii, bo niby za co? Masz na papierze – dostaniesz. Nie masz? To do widzenia. Niczego nie udowodnisz. Jesteś za kilka miesięcy w plecy, czasem za kwartał lub dwa.

9.Nigdy i pod żadnym pozorem nie zgadzaj się na wypłatę części wynagrodzenia „pod stołem”. Nie pozwól się okradać. Pomyśl przede wszystkim za co będziesz żył jeśli poważnie zachorujesz albo ulegniesz wypadkowi. Pracodawca na pewno o ciebie nie będzie się martwił. Przy tej okazji pomyśl też czasem o przyszłej rencie lub emeryturze liczonej od 1276 brutto, jaką ZUS ci wypłaci niezależnie od swej kondycji.

10.Nie akceptuj żadnych oszustw pracodawcy. Otwarcie i głośno wyrażaj swoje „rozczarowanie”, żądaj wyjaśnień. Albo zdobędziesz jego szacunek, albo będziecie musieli się rozstać.

11.Utrzymuj dobre relacje ze współpracownikami. Jeśli jesteś menedżerem zawsze bądź po stronie pracowników. Pozostaniesz w ich wdzięcznej pamięci. Wesprą cię, gdy będziesz w potrzebie. Dla pracodawcy jesteś tylko towarem. Kiedyś i tak wyrzuci cię do kosza.

12.Wierz w siebie i bądź elastyczny.

13.Obserwuj rynek pracy, który jest jakością dynamiczną i jako taka podlega ciągłym zmianom.

14.Obligatoryjnie zmieniaj pracodawcę średnio co 3 lata, a branżę co 10. Jeśli firma cię zwolni, łatwiej odnajdziesz się w nowej roli, niż gdybyś w jednym miejscu pracował bardzo długo.

15. Dbaj o swoją dobrą opinię. Bądź pracowity, sumienny i dokładny. Szanuj swojego pracodawcę, zawsze zwracaj się do niego z należną atencją, choćbyś był przekonany o tym, że jest on oszustem albo autentycznym debilem."

Jako, że zauważyłam, że lubicie takie historie, a jest tu nawet dział ''absurdy dnia codziennego", to wrzucam.

Rodzicielka moja, kobiecina pięćdziesięcioletna, od dłuższego czasu nie ma pracy. Z poprzedniej zwolnili jakiś rok temu i od tego czasu poszukiwania trwają. Wyższego wykształcenia co prawda nie ma, ale zawsze była zaradna, z tych co to żadnej pracy się nie boją.

To tyle wstępem, bo chcę napisać o tych skurwysynach, którzy najchętniej wróciliby do czasów niewolnictwa. Trzy szybkie przykłady. Ogłoszenie numer jeden, praca w zakładzie produkującym garmażerkę (pasztety, sałatki i inne pierdoły). Robota sprowadza się do obsługiwania maszyn mielących bądź siekających składniki w odpowiednich proporcjach. Nic ambitnego, ale cóż, robota jak robota. Idzie na rozmowę, wszystko ok, 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu plus co druga sobota. Umowa o pracę? Ależ oczywiście, na pół etatu, płaca 700zł (Tak, kurwa mać, 8 godzin obsługiwania sprzętu na full etat za 7 stów).

Ogłoszenie numer dwa, pomoc w plebsowatym, podrzędnym hoteliku w lokalnej "dzielnicy cudów". Praca również najprostsza i najmniej prestiżowa, ogarnianie pokojów, zmiana pościeli, pomoc za ladą, ogólnie rzecz biorąc sprzątanie i te rzeczy. No cóż, żadna praca nie hańbi, więc poszła na rozmowę. Blisko mieszka, sumienna jest. Ale pani kierowniczka oczekuje doświadczenia w sprzątaniu hoteli. Bo, kurwa, posprzątać pokój i zmienić pościel to wyższa filozofia. Mimo, że robi to wiele lat we własnym domu.

Ogłoszenie od osoby prywatnej - opieka nad starszą osobą. Matuli bardzo pasuje, bo lubi pomagać innym i miała doświadczenie jako ''asystent osoby starszej". Po czym dowiaduje się, że córa seniorki z ogłoszenia chce opieki 24 godziny na dobę z zamieszkaniem, do tego wspaniałomyślnie dorzuci 600zł miesięcznie.

Kto tu jest popierdolony, ludzie mający sobie za nic innych, czy może to ja się zagapiłem i nie zauważyłem dokąd ten świat doszedł? Do chuja no, ktokolwiek z tych pracodawców pomyślał przez chwilę co odpierdala? Przecież to woła o pomstę do nieba. Wielki kurwa hejt w ich stronę.

Nie moje, wygrzebane stąd (jest wincyj)

Temat całkiem na czasie. Piotr Najzer, członek KNP, mierzy się z postulatami związkowców i skutecznie je obale prostymi przykładami.

Sama prawda oglądać od 0:30

Zima. Alpy. Stok narciarski.
Facet rusza z góry, odpycha się kijkami i leci na krechę. Nagle podskakuje na muldzie, obraca go, leci, koziołkuje, w tumanie śniegu wali w drzewo. Kijki w jedną, narty w drugą, gość rozwalony, zęby wybite, krew z nosa, nogi poskręcane w dziwny sposób. Otwiera nieprzytomne oczy, wciąga górskie powietrze i mówi:
-A chuj, i tak lepiej niż w pracy.

oto co znalazłem szukając pracy

Ziaziu w irlandzkim Aushwitz

Raz gonili mnie cyganie. Na szczescie jak wszedlem do urzędu pracy to odpuścili.

Obóz Przymusowej Pracy Dalian w prowincji Liaoning słynie ze stosowania szaleńczych, brutalnych tortur wobec praktykujących Falun Gong.
Personel Obozu robi wszystko, by upokarzać oraz niszczyć fizycznie i psychicznie przetrzymywanych tam nielegalnie praktykujących.
Poniższe zdjęcia przedstawiają tortury, których doświadczyły praktykujące pokazane na tych zdjęciach.
1. Przymusowe karmienie moczem i odchodami ludzkimi.

Po zastosowaniu tej tortury praktykująca miała silne wymioty, nie mogąc przyjmować pokarmu przez okres ponad tygodnia czasu.
2. Polewanie stóp wrzątkiem.

Przy stosowaniu tej tortury straże więzienne przywiązują praktykującą w pozycji rozpostartej, tj, rozpostarych ramion i nóg, po czym stopy polewają wrzątkiem. Prowadzi to do niesamowitego cierpienia, gdzie ciało jest natychmiast głęboko poparzone. Następnie związaną praktykującą ciągną za ręce po ziemi z poparzonymi stopami ocierającymi o powierzchnię.By ukryć te zbrodnie, strażnicy: Wang Yaling oraz Han Jianmin chowają ranne i cierpiące praktykujące w odosobnione, ciemne, wilgotnie i brudne miejsca na okres co najmniej 2 miesięcy.
Zmuszają również innych współwięźniów, by aplikowali im środki medyczne mające niby prześpieszać gojenie się ran, lecz w rzeczywistości są to środki powodujące powstawanie groźnych infekcji.
Praktykujące poddane tym torturom straciwszy władzę w nogach nie były w stanie chodzić.
Pomimo tego, nadal zmuszane były do wykonywania niewolnieczej pracy w tych małych, ciemnych celach.
3. Przymusowe karmienie piekącym roztworem pieprzu.

Przy tej torturze, praktykująca jest przywiązana z rozportartymi ramionami i nogami. Na rozkaz strażników więziennych, inni współwięźniowe przeprowadzają brutalny zabieg karmienia bardzo ostrym roztworem pieprznym, po czym wkładają w usta praktykującej pikantny makaron.
W takim stanie trudno jest w ogóle złapać oddech.
Praktykuące cierpią niewyobrażalny ból ust, przełyku i żołądka. Praktykujące wiszą w takie pozycji i w takim bólu przez kilka godzin.
4. Bicie deską, w które wbite są ostre gwoździe.

Praktykujące są związywane, mając rozpostarte nogi i ramiona, następnie brutalnie bite deska, w której powbijane są ostre gwoździe.
5. Drażnienie kobiecych narządów płciowych szczotką do butów.

Praktykujące są rozbierane do naga, a następnie przywiązywane za rozpostarte ręcę i nogi.
Współwięźniowie używając szczotki do butów w brutalny sposób ranią ich narządy płciowe, powodując ogromny ból. Praktykujące często od tego tracą przytomność.
6. Drażnienie narządów płciowych kobiet poprzez gwałtowne ocieranie sznurem.

Praktykujące są rozbierane do naga, a następnie przywiązywane z pozycji, gdzie ramiona i nogi są szeroko rozpostarte. Grubym, zgrzebnym sznurem pocierane są w jedną i w drugą stronę delikatne, wrażliwe narządy kobiece. Krwawienie jest bardzo obfite. Praktykujące nie są w stanie chodzić przez długi okres czasu.
7. Drażnienie narządów płciowych kobiet poręczą krzesła.

Praktykujące są rozbierane do naga, po czym ich nogi i ramiona tak jak opisano powyżej są rozprościerane na całą szerokość. Strażnicy przechylają oparcie krzesła pod narządy płciowe kobiety, po czym z całej siły stają na siedzeniu krzesła. Powoduje to wżynanie się poręczy w ciało kobiety.
Ciepienie jest niewyobrażalne.
8. Krępowanie ciała sznurem w pozycji podwójnie złożonych nóg.

Ręce praktykujących są związywane z tyłu pleców. Zmuszane są do siedzenia w pozycji z założonymi na siebie nogami. Po czym i nogi są ciasno związywane. Torturowane są w ten sposób przez kilka długich godzin, gdzie bólu wprost nie daje się wytrzymać. Praktykujące często tracą przytomność. Po uwolnieniu ich z wiązań nie są w stanie nawet ruszyć się z miejsca.
9. „Łóżko nieboszczyka”.

Ręce i nogi praktykującego są unieruchamiane na okres kilku miesięcy do metalowego łóżka, na którym są zwykle dwie lub trzy deski.
10. „Latając samolotem”.

Ręce praktykujących są z tyłu ponad głową związywane w sposób, gdzie dłonie są nienaturalnie do siebie odwrócone. Nogi są mocno do siebie przywiązane. Ciało przechylone jest do przodu pod kątem 90 stopni.