Zrzutka na serwery i rozwój serwisu

"WHO o sprawach homoseksualizmu mówią językiem gejowskich aktywistów. Nie można od nich oczekiwać wezwania do powściągliwości seksualnej, byłoby ono zaprzeczeniem ich narracji".
Dziwi Pana raport WHO, który alarmuje o epidemii AIDS wśród homoseksualistów?
Dr Andrzej Margasiński
Nie dziwi mnie z żadnym stopniu. Dlaczego te informacje miałyby być zaskakujące? Są zgodne z dotychczasowymi danymi epidemiologicznymi na temat zarażeń wirusem HIV/AIDS wśród tej populacji. Zachorowalność na AIDS pozostaje głównym problemem środowiska gejowskiego, według szacunków Amerykańskiego Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom (CDC) homoseksualni mężczyźni stanowią 61% nowych zarażeń HIV, chociaż stanowią w świecie zachodnim nie więcej niż 2% populacji (w Polsce 0,8%). Dane niemieckiego Robert Koch Institute na rok 2011 są jeszcze wyższe – 68% homoseksualistów jest nosicielami HIV. Niemiecki badacz Michael Horn jako przyczyny tego stanu rzeczy wskazuje na złudne bezpieczeństwo stosowania prezerwatyw, zabezpieczanie się przed HIV tylko prezerwatywami porównuje on do rosyjskiej ruletki. Szacuje się, że 20 - letni gej ma tylko 50% szans by dożyć 55 roku życia bez HIV, w 2001 roku blisko 64% homoseksualistów chorych na HIV/AIDS przyznawało się do podejmowania kontaktów seksualnych z innymi gejami. Niebezpieczeństwa zdają się dostrzegać same środowiska gejowskie. Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne Gejów i Lesbijek (GLMA) w 2012r. stwierdza: „Choroby przenoszone droga płciową występują u aktywnych seksualnie gejów ponadprzeciętnie często. Niebezpieczeństwo zarażenia jest bardzo duże”. Na stronach Stowarzyszenia są potwierdzone wszystkie dane dotyczące wyższej zapadalności LGB na przytoczone choroby, wraz z instrukcjami jak zmniejszać ryzyko zachorowalności.

Lobby homoseksualne i wspierające je media pokazują homoseksualizm jako wspaniały styl życia, a tu nagle okazuje się, że wcale nie jest tak kolorowo, a ludzie o takiej orientacji są narażeni na śmiertelne niebezpieczeństwo?

Lekarz-internista John R.Diggs w metaanalizie The Healt Risks of Gay Sex z 2002r. dokonał przeglądu współczesnych doniesień obejmujących monitoring stanu zdrowia homoseksualnej populacji. Z przeglądu wynika, iż homoseksualiści różnią się od heteroseksualistów pod względem: poziomu promiskuityzmu, zdrowia fizycznego, zdrowia psychicznego, długości życia i monogamii. Z badań opublikowanych w 1978 roku wynikało, że 75% białych homoseksualistów przyznało, że miało kontakty seksualne z ponad 100 różnymi mężczyznami w ciągu życia, 15 % miało 100-249 partnerów seksualnych, 17% stwierdziło, ze był to przedział 250-499; 15% że przedział 500-999, a 28% twierdziło że mieli ponad 1000 męskich partnerów seksualnych. Po wybuchu epidemii AIDS wskaźniki te się zmniejszyły, jednak agencja monitorująca wskaźniki zachorowalności U.S. Centers for Disease Control donosi, że w latach 1994-97 wzrosły liczby homoseksualistów przyznających się do wielu partnerów i ryzykownych zachowań seksualnych z 23,6% do 33,3%. Na kiłę (syfilis) homoseksualiści chorują trzy do czterech razy częściej niż heteroseksualiści, w 2001r. władze San Francisco były bliskie ogłoszenia stanu epidemii syfilisu. Według danych australijskich tylko 2% heteroseksualnych kobiet stwierdziło, ze miało w życiu więcej niż 50 partnerów seksualnych, podczas gdy dotyczyło to 9% lesbijek. Aż 75-90% australijskich lesbijek przyznało się także do uprawiania seksu z mężczyznami. Promiskuityzm homoseksualistów, podejmowanie ryzykownych kontaktów oralnych i analnych prowadzi do zwiększonej zachorowalności wśród nich na choroby takie jak rak odbytu, hemoroidy, pęknięcia odbytu, chlamydia trachomatis, kryptosporydioza, zakażenia lambliami, wirus opryszczki pospolitej, ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus brodawczaka, zakażeniami grzybiczne, rzeżączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, mięsak Kaposiego (nowotwór). Podobnie kobiety-lesbijki różnią się od kobiet heteroseksualnych częstszą zachorowalnością na bakteryjne zapalenie pochwy, brodawczaki narządów płciowych, chlamydię, opryszczkę, zapalenie wątroby typu B i C. Mają wyższe wskaźniki pod względem intensywnego palenia papierosów, nadużywania i uzależnienia od alkoholu, stosowania narkotyków, prostytucji.
Podobnie istotne statystycznie różnice pomiędzy populacją homoseksualną a heteroseksualną występują w obszarze chorób i zaburzeń psychicznych. Na podstawie danych zebranych w badaniu National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES III) amerykańskie badaczki Cochran i Mays w 2000r. wyodrębniły próbkę 78 homoseksualistów z grupy badawczej 3214 osób. Analizy wykazały, iż geje zdecydowanie częściej niż osoby heteroseksualne wykazują różne objawy wiązane z tendencjami samobójczymi: myśli o śmierci, pragnienie śmierci, myśli samobójcze, częściej podejmują próby samobójcze. Różnice pojawiły się w zakresie częstotliwości występowania wielkiej depresji i afektywnych zaburzeń nawracających, nie wystąpiły natomiast w odniesieniu do manii i dystymii (łagodna forma depresji).

Podobna analiza na podstawie programu badawczego National Comorbidity Survey (NCS) wykazuje, iż kobiety-lesbijki statystycznie częściej niż kobiety heteroseksualne chorują na fobie proste, stres pourazowy (PTSD), różne zaburzenia lękowe, wielką depresję, różne zaburzenia nastroju. Analogiczne badania na próbie homoseksualnych mężczyzn wykazało u nich zwiększone nasilenie depresji, nadużywania narkotyków, przemocy domowej w związkach partnerskich oraz gwałtów doświadczanych w dzieciństwie. Według danych niemieckich berlińscy młodzi geje i lesbijki podejmują próby samobójcze cztery do siedmiu razy częściej niż młodzież heteroseksualna.

Z chwilę ktoś nam zarzuci, że przecież nie każdy gej i lesbijka prowadzi rozwiązły styl życia, że są homoseksualiści, którzy mają jednego partnera przez większość życia, więc ten raport można wsadzić między bajki...

Nie można operować nadmiernymi uproszczeniami. Przy tak dużych populacjach jak grupy LGBT zasady statystyki mówią, że można oczekiwać bardzo zmiennych rozkładów. Osobiście znam pary homoseksualne żyjące przez wiele lat w związkach monogamicznych, przypisywanie im promiskuityzmu byłoby krzywdzące. Ale powstaje pytanie co jest regułą, a co wyjątkiem? Niestety dla LGBT zdecydowanie więcej danych wskazuje, że promiskuityzm należy do immanentnych cech tego środowiska, mówią o tym zresztą wprost niektórzy z nich, np. w Polsce Michał Witkowski w swej książce „Lubiewo bez cenzury” czy Jakub Janiszewski, autor książki "Kto w Polsce ma HIV?". Taka jest także wymowa badań prof. Izdebskiego z 2004 które pokazały, że geje mają zdecydowanie więcej partnerów seksualnych niż heteroseksualiści.

Nie brakuje Panu w raporcie WHO pewnej konstatacji? Mianowicie, jest mowa o tonach leków, które prewencyjnie mieliby zażywać geje, ale jakoś nikt nie wspomina, że jedynym skutecznym rozwiązaniem byłoby zaprzestanie rozwiązłego stylu życia. Dlaczego?

WHO to agenda Organizacji Narodów Zjednoczonych. Obserwując jej politykę w odniesieniu do spraw życia seksualnego człowieka nie sposób nie zauważyć, że wymowa jej różnych dokumentów i raportów ma wyraźnie lewicowy charakter, zgodnie z narracją politycznej poprawności. Świadczy o tym choćby skandaliczny raport Standardy edukacji seksualnej, poddany w Polsce na szczęście dość powszechnej krytyce. To wskazuje, że znaczna część ważnych organizacji takich jak np. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologów (APA) czy Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) o sprawach homoseksualizmu mówią językiem gejowskich aktywistów. Nie można od nich oczekiwać wezwania do powściągliwości seksualnej, byłoby ono zaprzeczeniem ich narracji konsekwentnie budowanej od kilku dziesiątków lat w duchu postmodernizmu. Problem tylko w tym, że narracja sobie a życie (czyli HIV/AIDS i reszta zdrowotnych plag) sobie. Zastanawiam się, czy zza grobu nie słychać rechotu Darwina.

Rozmawiała Marta Brzezińska-Waleszczyk

fronda.pl/a/dr-margasinski-dla-frondapl-o-epidemii-chorob-wsrod-homose...

Zapadła kolejna pozytywna decyzja sądu w tej sprawie. Oznacza to, że dwóch gejów będzie mogło całkowicie legalnie sprawować opiekę nad dwójką chłopców. Sprawa jest o tyle kontrowersyjna, że dzieci zostały odebrane katolickiemu małżeństwu - informuje serwis BBC.

Mocno kontrowersyjna sprawa poruszyła lokalną społeczność i opinię publiczną, jednak nie wpłynęło to na ostateczny wyrok sądu. Wiadomo też, że małżeństwo, któremu odebrano dzieci w związku z zarzutami ich zaniedbywania jest pochodzenia słowackiego, jednak zamieszkuje Wielką Brytanię. Chłopcy ostatecznie zostali odebrani biologicznym rodzicom, którzy zaniedbywali maluchy, pozostawiając je w domu bez należytej opieki. Na ojcu ciążą zarzuty fizycznego znęcania się nad chłopcami.

Rodzice są zszokowani tym, że w procedurze adopcyjnej sąd wziął pod uwagę parę homoseksualną. Małżeństwo jest zdania, że geje wychowają dzieci w sposób, który źle wpłynie na psychikę najmłodszych.

Sprawa znajdzie swój finał w Europejskim Trybunale Praw Człowieka. Jednak termin wyroku może znacznie przeciągnąć się w czasie.

To nie pierwszy tego typu przypadek w Wielkiej Brytanii. Kilka lat temu, w 2009 roku małżeństwo z Edynburga spotkał podobny los. Starsze małżeństwo skrupulatnie opiekowało się dwójką swoich wnuków. Biologiczna matka, z powodu swojego uzależnienia od heroiny nie mogła tego robić. Po kilku latach opieki pełnej miłości małżeństwo dowiedziało się, że sąd postanowił odebrać im wnuki i oddać je parze gejów. Powodem miał być zły stan zdrowia dotychczasowych opiekunów. Mężczyzna wprawdzie miał stwierdzoną chorobę serca, jego żona zaś cukrzycę, jednak nigdy w życiu nie chcieliby zrzec się opieki nad wnukami. Z prozaicznych, finansowych powodów, wynikających z dużych kosztów sądowych małżeństwo musiało odpuścić po 2-letniej walce o dzieci. Nowymi opiekunami zastępczymi została para gejów.

źródło

JKM nie ma ani serca ani litosci i w najlepszej formie jedzie po gejach
przy 15:25 zmarlem ze smiechu

Po naszemu trochę zabrakło mi tłumaczenia, dlatego pozostaje w oryginale:

I was going to make a gay joke, buttfuck it...

Wywiad ze Szpilką na temat heteroseksualistów.

Czym różnią się matki niepełnosprawnych dzieci od gejów??

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Geje mają partnerów!!!

To piekło piekieł dla niektórych! Wkrótce trafi do druku kolejny rumuński kalendarz prawosławny, przedstawiających zarówno zwykłych ludzi jak i przedstawicieli Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.
Pierwsza edycja kalendarza prawosławnego stworzona we wrześniu 2012 roku, sprzedała się szybko i otrzymała pozytywne opinie z całego świata.



Zdjęcia z ubiegłorocznej premiery tzw "prawosławnego kalendarza" krążyły na wszystkich gejowskich blogach na całym świecie.



Mimo żądań przeciwników, którzy chcieli zakazu sprzedaży kalendarza i wycofania prowokacyjnego filmu z internetu, popularność owej inicjatywy z każdym miesiącem tylko rosła.



W tym roku jej twórcy mówią wprost, że umięśnieni mężczyźni są związani z kościołem prawosławnym. Tematem kalendarza na rok 2014 stały się gejowskie małżeństwa.



Nowe wydanie opowiada historię młodej pary gejów z Europy Wschodniej, którzy marzą by kiedyś wziąć ślub w cerkwi...



Głównym celem jest pokazanie, że nie wszyscy prawosławni są nieśmiali i konserwatywni. Są to tacy sami ludzie jak wszyscy - namiętni i ciekawi świata i żyjący pełnią życia.



Jeden z twórców kalendarza, który prosił o zachowanie anonimowości, powiedział że choć na zdjęciach nie ma prawdziwych księży, wszystkie sfotografowane osoby są członkami "Kościoła Prawosławnego", którzy zgodzili się rozebrać do sesji zdjęciowej ponieważ wierzą, że powinniśmy żyć w pokoju z wolności słowa, tolerancją, równością i poszanowaniem praw człowieka.

200 tys. zł - taką karę na TVN nałożyła Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji za emisję filmu, który Rada uznała za treść pornograficzną. W uzasadnieniu KRRiT wylicza, że "różnego rodzaju akty seksualne stanowiły niemal 40 proc. całości przekazu". Czyli w filmie łącznie było 31 minut seksu (film trwał ok. 75 minut).

Krajowa Rada punktuje, że sceny seksu przedstawione w filmie były pokazane "wyraziście i dokładnie" ze zbliżeniami, a sama produkcja dostała nagrodę na festiwalu filmów pornograficznych.

"Pornografia dewiacyjno-perwersyjna obejmowałaby prezentacje seksu sprzecznego z jego biologicznym ukierunkowaniem oraz seksu w nietolerowanych społecznie (lub także i prawnie) formach, chodzi o formy, które zakładają eksploatację jednego z uczestników stosunku, w szczególności eksploatację polegającą na naruszaniu w związku z aktem seksualnym innych, pozaseksualnych dóbr prawnie chronionych. Zaliczymy tu więc prezentacje seksu homoseksualnego i lesbijskiego we wszystkich wariantach, seks sadystyczny i połączony z gwałtem i przemocą, seks pedofilski, kazirodczy, nekrofilski i zoofilski"

LINK do TOK.FM

Jeden z największych portali z darmową pornografią na świecie ujawnił statystyki oglądalności poszczególnych rodzajów filmów. Wynika z nich, że gejowskie porno cieszy się największą popularnością w najbardziej konserwatywnych i religijnych stanach Ameryki, gdzie małżeństwa osób tej samej płci są nielegalne.

Cały tekst: wyborcza.pl/1,75477,15627276,Gejowskie_porno_najchetniej_ogladaja_w_na...

1) Richard Kennedy wychodząc z klubu gejowskiego w Preston został brutalnie zaatakowany przez grupę homofobów.

2) Jego post na fejsbuku o treści "tak wygląda moja twarz po homofobicznym ataku, mam wybite cztery zęby, pokiereszowane kolana...a wszystko to z powodu mojej orientacji seksualnej" udostępniło ponad 180 tysięcy osób a sprawą bardzo poważnie zajęła się policja.

3) po krótkim śledztwie okazało się że Richard z powodzeniem może aplikować na staż do Wyborczej w razie gdyby z pisania "listów do redakcji" wycofała się znana nam wszystkim studentka Magda. Na nagraniu z klubu do którego dotarła policja widać bowiem wyraźnie, że nie ma żadnego napadu ani tym bardziej pobicia, jest za to pijany w sztok Richard który spada ze schodów na twarz.
Zdjęcie delikwenta

[
link do źródła dailymail.co.uk/news/article-2579192/Gay-theatre-student-claimed-beate...
za żelazna logika