Szukałem informacji na temat tajnej bazy na Antarktydzie i znalazłem taki ot ciekawy filmik.

Jak było to wyrzucić.

Kompilacja pingwinich upadków

Na początek trochę na temat samych autorów:

Piri Reis, właśc. Hadżi Muhammad (ok. 1465 - 1554) - admirał (reis) turecki, kartograf.

Piri Reis urodził się ok. 1465 r. na półwyspie Gallipoli. Początkowo działał jako pirat, następnie jako korsarz na zlecenie beja Tunisu (od ok. 1490 r.), ale zrażony jego okrucieństwem przeniósł się na służbę sułtana Osmańskiego (ok. 1494 r.) przeciwko flotom państw chrześcijańskich (Hiszpania, Wenecja, Genua). Pierwsze zwycięstwo (nad flotą hiszpańską) uzyskał w 1500 r..

Piri Reis jest obecnie głównie znany jako kartograf, sporządził wiele dokładnych map. W 1525 r. ukończył dzieło swojego życia - Bahrije ("Księga mórz"), będące atlasem 210 map, wraz z opisami, niejednokrotnie wierszowanymi, pisanymi pod pseudonimem Piri. Po zmianie sułtana (w 1520 r. został nim Sulejman I), cieszył się łaskami również nowego władcy (został "Komendantem Indyjskim", czyli dowodził flotą Morza Czerwonego) i w 1528 r. ofiarował mu mapę świata zawierającą wybrzeża Ameryki Północnej.

W 1554 r. poniósł klęskę w walce przeciwko flocie portugalskiej na Morzu Czerwonym i sułtan rozkazał ściąć mu głowę. Prace Piri Reisa zostały zapomniane.

Oronteus Finaeus - profesor matematyki na uniwersytecie w Paryżu. Był też jednym z największych kartografów francuskich XVI wieku. Najbardziej znanym jego dziełem jest wydana w 1531 roku mapa Nova et integra universi orbis descriptio (Nowy i pełen opis okrągłego Wszechświata) przedstawiająca odkrytą dopiero ok. 300 lat później Antarktydę bez pokrywy lodowej.

Mapy:


"Sam Piri Reis w opisie sporządzonym własnoręcznie na marginesie mapy wyjaśnia, że korzystał ze starych rysunków z Biblioteki Sułtańskiej. Niestety, do dzisiaj nie zostały one odnalezione.
Dziwne zaiste rysunki trafiły w ręce żeglarza. Uwzględniono na nich - i to prawidłowo - siatkę geograficzną i kulistość Ziemi. Można by pomyśleć, że sporządzali ją współcześni kartografowie. Z jedną, ale zasadniczą różnicą. Na źródłowych mapach, z których korzystał admirał, przybrzeżne obszary Antarktydy, między innymi część Ziemi Królowej Maud, były wolne od lodu. Tymczasem obecnie leży nad nimi skorupa lodowa grubości półtora kilometra!
Mapa Piri Reisa została zbadana przez kartografów z Oddziału Rozpoznania Technicznego US Air Force. Orzekli oni, że odwzorowanie Antarktydy jest poprawne, zgodne z wynikami współczesnych badań sejsmograficznych"
"Piri Reis w swoich uwagach (spisanych na marginesach map) wspomina, że Krzysztof Kolumb, gdy odkrył nowe ziemie, zaopatrzony był w mapy, które mówiły o istnieniu jakiegoś lądu na drugiej półkuli. Piri Reis wspomina również, że swoją mapę zawdzięcza jednemu z uczestników wyprawy Kolumba."
Dowiedziałem się także ,że mapy Piri Reisa nie były jedyne a mianowicie:
"W 1559 roku turecki kartograf Hadji Ahmed opracował mapę obejmującą część półkuli północnej. Alaskę z Syberią łączył na niej pas lądu szerokości 150 km."
"Nie istniejący kontynent
W średniowiecznej i renesansowej Europie powstawało mnóstwo map na potrzeby flot handlowych. Niektóre śmieszą dziś naiwnością obrazu świata w kształcie płaskiego talerza. Inne zaskakują doskonałością nie znajdującą uzasadnienia stanem ówczesnej wiedzy.
Nie znana, nie odkryta jeszcze Antarktyda pojawiła się nie tylko na mapie Piri Reisa, ale także na opracowanej w 1531 roku przez Orontiusa Finaeusa - francuskiego astronoma i kartografa. Widać, że jest ona kompilacją kilku starych map, bowiem autor połączył tam różne rzuty kartograficzne.
Ale czego to dowodzi? Kopie, którymi posługiwał się Piri Reis, trafiły do rąk Francuza. Mogło przecież być ich wiele.
Otóż były one odmienne. Na francuskiej znacznie większa część lądu jest wolna od lodu. Ukazuje ona grzbiety górskie i koryta rzek - zgodnie z tym, co współcześnie wiadomo o ukształtowaniu kontynentu. Mapy, na których oparł się Finaeus musiały być zatem sporządzone wcześniej niż mapa Piri Reisa.
Ale na tym nie koniec. Najsławniejszym kartografem europejskim XVI stulecia był Gerard Kremer zwany inaczej Mercatorem. To on stworzył rzut kartograficzny, używany do dzisiaj przy opracowywaniu map świata. W 1569 roku Mercator wydał atlas świata. Widnieje w nim oplątana siecią południków i równoleżników nie znana wówczas Antarktyda.
Kilkakrotnie też opracowywał mapy Antarktydy, zlodowaciałej w części środkowej. Niektóre fragmenty wybrzeża, zatoki, półwyspy są ukazane dokładniej niż na mapie Orontiusa Finaeusa. Najwyraźniej Mercator znalazł jeszcze inne starożytne mapy."
"Ile ich było?
Sporo. Niecałe 200 lat później, w 1733 roku, Antarktyda po raz kolejny znalazła się na mapie. Autorem rysunku był francuski geograf Philippe Buache. Jego mapa przedstawiała Antarktydę całkowicie wolną od lodu, z przesmykami między wyspami, z rzekami, łańcuchami górskimi i dolinami."

Ostatnich informacji nie zweryfikowałem do końca, jednakże mapy Piri Reisa nie jest fałszerstwem otóż, mapy te zostały odnalezione w 1929 w muzeum w Stambule ,a zaznaczone tam są np. góry na Antarktydzie odkryte dopiero w 1956r. Tak więc jeżeli miały by być on sfałszowane w 1929 to nie byłyby tam zaznaczone owe góry.

Cóż, sprawa jest całkiem ciekawa. Czyżby Kolumb wiedział, że płynie do Ameryki a nie do Indii?

Tutaj zdjęcia ww. map:

Piri Reisa



Oraz Finaeusa



Drugie w większej rozdzielczości:
http://www.theastralworld.com/ancient-mysteries/pics/oronce-fine-map.jpg

Źródło

Krwawe wodospady na Antarktydzie - Wbrew nazwie, w Suchych Dolinach na terenie Antarktydy płyną strumienie pochodzące z topniejących lodowców. Znajdują się tu również wodospady o osobliwej barwie, zasilane podziemnymi jeziorami.

Naukowcy przebadali próbki pobrane z tzw. Krwawych Wodospadów, dziwnych tworów przypominających wodospady w krwisto-czerwonym kolorze, które od czasu do czasu wypływają spod pokrywy lodowca. Okazało się, że w wypływającej wodzie znajdują się bakterie, którym nie przeszkadza ani ciemność, ani zimno czy brak tlenu. Żywią się tym, co jest dostępne: związkami żelaza i siarki, wypłukiwanymi ze skał.

Janusz Korwin-Mikke u Tomasza Lisa (10.09.2012)

"Dla mnie człowiek, który nie ma nóg się świetnie nadaje do chodzenia po Antarktydzie, bo mu nogi nie odmarzną."

Jak się robi horrory? A no fajnie się robi Poniżej macie przykład po filmie The Thing ( coś ) Prequel.

Czyli jak widzimy w filmie, a jak to jest zrobione

Czasy drugiej wojny światowej. Idzie esesman przez Antarktydę w samym mundurku, jest zajebiście zimno napierdala śnieg widoczność bardzo słaba.
Nagle daleko przed sobą dostrzega czarny punkt, po dłuższym czasie kiedy do niego dochodzi orientuje się że na śniegu leży futro.
Podnosi i mówi
- O kurwa ! Jak na mnie szyte, dokładnie pasuje ! - i wkłada na siebie i idzie dalej
Po pewnym czasie znów widzi w oddal czarny punkt. Kiedy podchodzi do niego znów znajduje futro.
- Ja pierdole, ale mam szczęście to futro idealnie będzie pasować na moją żonę ! - zarzuca je sobie na ramie i idzie dalej.
I znów sytuacja się powtarza. Znów widzi czarny punkt daleko od siebie. Kiedy dochodzi do niego znów znajduje futro
- Świetnie ! Futro w sam raz szyte dla mojej córeczki, będzie zachwycona ! - i ponawia wędrówkę
Po dłuższym czasie w oddali widzi znów punkt, tym razem punkt zdaje się poruszać.

Podchodzi bliżej i widzi że w śniegu siedzi sina z zimna trzęsąca się kilkuletnia dziewczynka.
I tak mu się jej zrobiło zajebiście żal że się popłakał jak ją pierdolił