Kot Schrodingera w trochę innej wersji.

Skoro dziś Google nas informuje, że mamy urodziny Schrödingera to coś w temacie...

Nie, to nie film edukacyjny, tylko alternatywne podejście do problemu sławnego kota... z ciekawym zakończeniem

@abacar
Wszystko jasne jest ale dla uproszczenia eksperyment z kotkiem nie mówi a funkcji falowej prawdopodobieństwa tylko własnie upraszcza do dwóch możliwych wartości brzegowych, dobrze określonych, stanów "żywy-martwy".
i w kontekście mówimy o superpozycji dwóch ściśle określonych cech kotka. Ale tylko na potrzeby tego eksperymentu opisanego tak prosto jak to tylko możliwe.

Jakakolwiek kombinacja liniowa stanów |+> i |-> opisuje stan, w którym ten sam pomiar doprowadzi albo do wyniku + albo do wyniku -. Ponadto można twierdzić, że jeśli znana jest zależność stanów od czasu, to dowolna ich kombinacja liniowa także opisuje możliwą zależność stanu układu od czasu. Stwierdzenie te stanowi treść zasady superpozycji stanów.

Czyli, że stan cząstki w tym doświadczeniu można określić jako superpozycję, czyli kombinację liniową stanów: rozpadnięta i nierozpadnięta ( kot martwy I żywy ). To by wyglądało mniej więcej tak:

| X > = | + > + | - >

Znajdziecie to w Laundau L. D. Lifszyc E. M. "Mechanika kwantowa".

Superpozycję można też w łatwy sposób wytłumaczyć za pomocą doświadczenia Sterna-Gerlacha w którym atomy srebra przepuszczane są przez układ złożony z magnesów między którymi panuje niejednorodne pole magnetyczne. Po przepuszczeniu cząstek przez magnesy zaobserwujemy na ekranie 2 kropki, które są związanie ze stanem elektronu(spinowa liczba kwantowa) +1/2 lub - 1/2. Tak więc cząstka przed przejściem przez układ magnesów i dotarciem do ekranu jest w superpozycji:

| X > = | +1/2 > + | -1/2 >

Tutaj wysyłam do Eisberga i Shankara

Zgadzam się farenc, tylko, że nie są to stany stacjonarne, a ewoluujące w czasie, co też opisuje równanie które wstawiłem. W końcu im dłużej potrzymamy kota w pudełku, tym większe prawdopodobieństwo rozpadu atomu, a więc prawdopodobieństwo to musi zmieniać się w czasie, nieprawdaż?Ale upraszczając do jednego momentu w czasie można to zapisać tak jak ty to zrobiłeś, ogólnie zgadzam się.

Nie mam przy sobie obecnie mojej literatury żeby zajebać cytatem, ale także posiadam rozmaite mechaniki kwantowe

Serio jestem obcykany ze Sternem-Gerlachem, nie musisz mnie odsyłać nigdzie Robiłem to kiedyś z J.J. Sakurai'a.

dnr, Dlatego napisałem mniej więcej Nie chciało mi się bawić w formalizm matematyczny, który jest właściwie tutaj zbędny.

nie będę się odnosił do równań które wkleiłeś bo jaki jest koń każdy widzi, co ci więcej mam powiedzieć, jak czegoś nie rozumiesz powiedz np. wkleiłem z wiki def. superpozycji i stanu kwantowego nie żeby coś komu ciskać tylko żeby było widać co jest czym. zgodziłbym się z farenc gdyby nie fakt, że cząsteczka może obrać dowolne drogi bez względu na parametr t.
Z całym szacunkiem, ale na pewno wiesz co to superpozycja?
tak wiem, ale zobacz rozwiązania układu nie są żyje nie żyje, to tylko eksperyment myślowy. zresztą myślę że postronni obserwatorzy skumali już o co chodzi.
pozdrawiam

a i na uw warszawa jak takiś ciekawy

dnr, Dlatego napisałem mniej więcej Nie chciało mi się bawić w formalizm matematyczny, który jest właściwie tutaj zbędny.

Ja się w niego bawiłem, ponieważ kolega abacar twierdzi, że superpozycja jest wtedy, gdy dokonamy pomiaru

abacar, wiem że to eksperyment myślowy, odnosiłem się do bardziej technicznego punktu stanu samego atomu, który nie jest eksperymentem myślowym. Dalej twierdzisz, że nie jest ten atom w superpozycji stanów rozpadnięty i nierozpadnięty aż do momentu dokonania pomiaru?

Na tym poziomie chyba oczywiste, że kłócimy się sami dla siebie a nie dla postronnych, więc mogłeś podać jakieś formalne uzasadnienie swojego bełkotu. Wygląda mi na to, że przeczytałeś Feynmana do poduszki i spuściłeś się nad cząstkami przemierzającymi wszystkie możliwe drogi, a zapomniałeś o absolutnych podstawach mechaniki kwantowej.

abacar, Właśnie widać kto tu wie co to jest superpozycja. Co do uczelni to nie ma się czym chwalić bo widziałem kilku z uniwersytetów ( wielcy teoretycy ), którzy mówili o przykładaniu prądu, albo innych niestworzonych rzeczach... i to nie byle studenciaki tylko kandydaci na studia doktoranckie.

Właśnie cieszę się że nie studiowałem w Polsce, koleś z UW po fizyce nie wie co to superpozycja.

O ile sam eksperyment z kotem Schrodingera rozumiem dość ogólnikowo, o tyle animacja jest zajebista i zasługuje na piwo!
A za nawiązanie do HL nawet na wkładkę!

Ziemię pomierzył i głębokie morze,
Wie, jako wstają i zachodzą zorze;
Wiatrom rozumie, praktykuje komu,
A sam nie widzi, że ma kurwę w domu.

Tyle na temat naukowych dywagacji

Serio jestem obcykany ze Sternem-Gerlachem, nie musisz mnie odsyłać nigdzie Robiłem to kiedyś z J.J. Sakurai'a.

ooo, fajnie Z ciekawszych rzeczy to ja się tylko relaksometrem(field-cycling nmr) bawiłem, no ale jak używałem ciekłego azotu to miałem niezły ubaw

farenc, niestety miałem na myśli, że przerabiałem to dość dogłębnie, ale w teorii, z 'Introduction to Quantum Mechanics' JJ Sakuraia Polecam zresztą tą książkę do rozwiązywania takich dyskusji jak tu, zawiera minimum bełkotu i maksimum treści.

No relaksometr fajna sprawa, a ciekły azot jest zajebisty

Łojezu, tylu tu dokturów!

UWAGA, dowcip!

"Wchodzi Kot Shroedingera do baru i nie wchodzi".

Proszę o piwa panów naukowców

Rozkminiacie o teorii kota w pudełku... a rozkminiajcie. Jak by nie było animacja zajebista, uwielbiam takie rysunkowce

Może jakiś fizyk wyjaśnić cała fizykę kwantową od podszewki? I tak pewnie nie będzie któryś z was mógł spać ^^